Direct naar inhoud

Innovatiebeleid is net The Voice Kids

Geplaatst in sectie:
Geschreven door:
Gepubliceerd op: 25 mei 2018

Thuis moet door omstandigheden de vloer eruit in oktober: een perfect moment om over te gaan op vloerverwarming beneden. Maar als je daarna bedenkt dat de vloer nog drie weken met maximaal één graad per dag opgewarmd moet worden terwijl de rest van het huis ijskoud is, dan moet je sterk in je schoenen staan om niet tegen de aannemer te zeggen: hang die radiatoren maar even terug.

Oftewel: de technologie moet zo ontwikkelen dat het voor de consument goedkoop en toegankelijk wordt en voor de installateur zo te installeren is. Er is nu geen alternatief voor de CV-ketel die binnen één uur opgehangen is en doet wat het moet doen. En veel installateurs zijn vermoedelijk helemaal niet op de hoogte van wat in een specifiek geval een verstandige stap is. Want vaak is het niet een kwestie van hoe ontwikkeld een product is, maar hoe wij ervoor zorgen dat het toegepast gaat worden door bedrijven en consumenten.

Sinds ik afgelopen maandag in het consumenten programma Radar heb gestaan, word ik overspoeld door connectieverzoeken en telefoongesprekken van met name veel MKB-ers die onder andere duurzame alternatieven voor de CV-ketel hebben ontwikkeld en worstelen met manieren om ze in de markt te zetten. Ze willen graag in contact komen met energiebedrijven, of de kans krijgen om opgenomen te worden in de innovatieagenda die naast het klimaatakkoord gecomponeerd wordt. Denk aan opties zoals groen-gas ‘gestookte’ micro-WKK’s of brandstofcellen. En andere energiebesparende verwarmingsconcepten die wellicht niet de 100% duurzame oplossingen opleveren waar wij naar op zoek zijn, maar wel in hybride oplossingen kunnen voorzien waarmee wij in ieder geval aan de slag gaan met de CO2-reducties. De ondernemers kunnen aankloppen voor demonstratiesubsidies bij het rijk, maar daarna begint pas echt de valley of death. Bewezen ja, maar dan hang je nog lang niet in het assortiment van de grote energie- of installatiebedrijven.

Schande

Hiernaast zijn de technologieën veelal gericht op hybride oplossingen en dan neemt de aantrekkelijkheid voor een gevestigd energiebedrijf toch wel af. Want wie durft op dit moment een product op de markt te zetten met veel bombarie waarmee haar klanten “slechts” 30% gasbesparing boeken? En wie durft vol in te zetten op isolatie? Schande. Kijk alleen al naar de hoeveelheid kritiek die Eneco over zich heen kreeg bij de lancering van de Warmtewinner.

Op het woord hybride berust sowieso een taboe. Tegenwoordig ga je voor energie-positief en autarkie of je telt niet mee -op papier tenminste. Maar in de echte wereld van consumenten die nu in toenemende mate stress krijgen van de plannen om gas te verbannen, is elke stap er een. Net als bij de industrie. In de laatste PBL-doorrekening van de kosten van het klimaatbeleid stonden heel wat opties met negatieve kosten. Zoals “recycling” goed in de boeken komt voor 2,2 Mt, of proces-efficiency dat niet al teveel kost en 3,3Mt zou kunnen opleveren. Je leest overal dat de industrie echt niets anders kan dan CO2-afvangen en in de grond stoppen, maar als ze tien jaar geleden waren begonnen met die 5,5 Mt te besparen (voor zichzelf en ons allemaal) dan zouden ze qua innovatie al verder zijn.

Hoe zorgen wij ervoor dat de technologieën waar de gevestigde energiemarkt en bijbehorende stakeholders hun neus voor ophalen wél een kans krijgen? Welke aanpassingen aan het innovatiebeleid zijn hiervoor nodig? Welke regeling is er nou echt geschikt voor die ene ondernemer met zijn hybride ketel die het graag bij een woningbouwcorporatie wil testen? Een product met nul hype-waarde en “slechts 30 of 40% reductie van het gasgebruik”.

The Voice Kids

De laatste maanden is mijn jongste dochter in de ban van The Voice Kids. Is het u ook opgevallen dat de zogenaamde “ontdekkingen” die de jury maakt kinderen blijken te zijn die al drie jaar bij Kinderen voor Kinderen hebben gezongen en een eigen Youtube-kanaal met 10k volgers hebben vóór ze in een blind-audition staan?

Zo gaat het naar mijn idee ook met de keuzes die wij maken in wat wij als energie-innovatie ondersteunen of niet. Kom je uit de ene hippe incubator, met bijbehorende grachtengordelsubsidie, heb je een product dat het in een persbericht het gewoon goed gaat doen? Twee keer knipperen met de ogen en je bent innovatie van het jaar. Ploeter je met je twintig jaren ervaring en zet je je eigen durfkapitaal in om je CV-ketel te veranderen in een minder milieubelastende zusje, dan is de weg naar Rome beduidend langer.

Ik ga geen product promoten, maar hierbij de helft van je gasrekening: zeven tips met nul sexappeal.