Direct naar inhoud

Dividendbelasting als oplossing voor het Klimaatakkoord (en andersom)

Geplaatst in genre: Geplaatst in sectie:
Geschreven door:
Gepubliceerd op: 27 augustus 2018

Houd de dividendbelasting in stand en geef het opgehaalde bedrag via klimaatsubsidies terug aan de industrie, betoogt Jan Coen van Elburg van adviesbureau Rebel Group. De CO2-doelstelling komt dan binnen handbereik.

Bij de publicatie van de hoofdlijnen van het Klimaatakkoord ontstond nogal wat ophef over de rekening die de industrie neerlegt. Het zou gaan om “onrendabele kosten oplopend tot € 1 miljard per jaar in 2030”. Ik heb me nogal verbaasd over die ophef. Het is namelijk een koopje als je het mij vraagt.

Alleen al voor Rotterdam-Botlek liggen plannen voor om drie keer de CO2-doelstelling te halen die is neergelegd bij de gebouwde omgeving (14,3 megaton versus 3,4 megaton). De elektriciteitstafel is misschien niet zo expliciet over geld, maar weet u wat een stopcontact op zee kost en wie daarvoor betaalt? En dan de mobiliteitstafel: wie kritisch kijkt naar de “mogelijke maatregelen” die worden genoemd, ziet dat elke vorm van concreetheid wordt ontlopen. Wat valt er voor het PBL hier nu eigenlijk aan door te rekenen?

Kortom, als de industrie, waaronder de grootste uitstoters van Nederland, echt vol in beweging komt en de voorliggende plannen ook echt realiseert, zijn we spekkoper en misschien zelfs koploper. Het zou toch zo mooi zijn als er nu eens fors geïnvesteerd gaat worden in een sector waar impact mee te behalen is – met alle respect voor het zonnepaneel op uw dak. Maar hoe dit voor elkaar te krijgen?

Toevallig is er juist op dit moment sprake van een buitenkansje. Het zal niemand zijn ontgaan dat de afschaffing van de dividendbelasting een enorm hoofdpijndossier vormt voor het kabinet. Van de voorgenomen afschaffing profiteren dezelfde buitenlandse aandeelhouders die het ook al zo moeilijk hebben met die ambitieuze klimaatdoelstellingen van de regering voor 2030. En hier zit de crux.

Ik zou zeggen: behoud die belastinginkomsten maar zet deze ook in via investeringssubsidies en publieke investeringsfondsen die beschikbaar worden gesteld aan de (groot-) industrie in ruil voor investeringen in klimaatmaatregelen. Meer dividend, meer geld beschikbaar voor koplopers die als eerste in de industrie fors inzetten op verduurzaming. Een mooie relatie tussen planet en profit, waar onder de streep ook de aandeelhouders niet slechter van worden – zeker op de lange termijn.

De coalitie is dan een hoofdpijndossier kwijt, de VVD bewijst dat de klimaatdoelstellingen voor 2030 geen loze kreet vormen, de aandeelhouders verliezen niet, innovatie en werkgelegenheid worden gestimuleerd, vervuilers investeren en het investeringsklimaat wordt verbeterd. Wat willen we nog meer!

Jan-Coen van Elburg is werkzaam bij Rebel Group en schrijft deze column op persoonlijke titel.