Afgelopen zomer zat ik op een terras in een klein dorpje aan zee in Spanje. Sinds Corona kom ik hier een paar keer per jaar. Het terras ligt ongeveer anderhalve meter boven het strand. Nou ja, dat lag het eigenlijk.
(Ernst Japikse sprak deze column uit op de Energeia Energy Day op 11 november in Utrecht.)
Want het viel me op dat het strand daar niet meer te zien was en de zee tegen het gebouw aan klotste. Met handen en voeten communiceerde ik met de eigenaar van het barretje hierover. Ik begreep dat dit klotsen inmiddels vrijwel permanent gebeurt. De eigenaar is oud, dus het zou zijn tijd wel duren. Als het gebouw het begeeft dan stopt hij ermee. Ineens voel ik het effect van de klimaatverandering wel heel dichtbij komen.
Nog geen abonnee? Abonneer u op Energeia Energienieuws en krijg:
- Onbeperkt online toegang tot energeia.nl
- Toegang tot het online archief met ruim 70.000 artikelen
- Dagelijks de belangrijkste headlines per e-mail
- Tweewekelijkse online uitgave Trilemma
Of log in via onderstaande knop: